D66 en het zwembad
15 november 2011
De gang van zaken
In maart 2011 is besloten het contract tussen gemeente en Optisport op te zeggen. Aanleiding is het niet nakomen door Optisport van de bouw van appartementen in het Scharlakenbos, uit de opbrengst waarvan de tekorten van de exploitatie van het zwembad betaald moeten worden. Tekorten (pakweg twee ton per jaar) die vanaf de privatisering in 2003 door de gemeente zijn aangevuld. De bouw van de appartementen zou het einde zijn van deze financiële verplichting.
Het zwembad komt daarmee op termijn terug naar de gemeente. Omdat er voor 800.000 euro aan achterstallig onderhoud is en omdat het zwembad gedateerd is en aan een grondige upgrading toe, wordt besloten BMC de opdracht te geven een onderzoek te doen naar de toekomstmogelijkheden van het zwembad.
D66 spreekt zich uit voor uiterste inspanning om het zwembad open te houden.
Op woensdag 2 november worden de raadsfracties door burgemeester Fennema en wethouder Sieling geïnformeerd over de aanwezigheid van asbestdeeltjes in de machinekamer van zwembad Scharlakenhof. Fennema vertelt dat het probleem volgens de asbestwet in categorie 2 valt: uitsluitend betreden met beschermende kleding, maar dat twee afzonderlijke bureaus het advies geven: niet meer betreden die ruimte. De gemeente is als eigenaar van het gebouw ‘probleemeigenaar’, Optisport is verantwoordelijk voor openhouden of sluiting. Sanering van het asbest zou 200.000 euro kosten.
Op donderdag 3 november komt het bericht dat het zwembad gesloten wordt, niet geheel als verrassing, maar wel erg abrupt.
Dezelfde dag wordt bij de begrotingsbehandeling raadsbreed besloten ook in 2012 200.000 euro te reserveren voor de exploitatie van het zwembad. Hoewel toegezegd dat het rapport van BMC vóór de begrotingsbehandeling klaar zal zijn, blijkt dat niet het geval, al scheelt het niet veel: het is onderweg.
Op basis van de informatie van 2 november en in afwachting van het BMC-rapport neemt de fractie van D66 het standpunt in dat het besluit over een extra uitgave van twee ton voor asbestsanering genomen dient te worden in relatie met de uitkomsten van het BMC-rapport.
Extra raadsvergadering op 14 november 2011
De massale aanwezigheid van gedupeerde zwemmers en medewerkers en de door zesduizend mensen ondertekende petitie tonen overduidelijk het maatschappelijk belang van het zwembad, een voorziening waar werkelijk iedereen gebruik van kan maken.
Dit belang wordt door de fractie van D66 onderschreven en bij D66 is de intentie het zwembad voor Haren te behouden, al kan dat, zeker in de huidige financieel zware tijden, niet zomaar klakkeloos gegarandeerd worden tegen elke prijs. Elke euro die extra moet worden uitgegeven aan het zwembad, zal elders moeten worden bezuinigd. Welk besluit er ook genomen wordt, het dient wel financieel verantwoord te zijn.
De fractie van D66 vindt dat het veiligheidsaspect de hoogste prioriteit hoort te hebben. Daar mag niet lichtvaardig over gedacht worden. Elk jaar sterven in Nederland 750 mensen aan asbestgerelateerde kanker, dat zijn meer doden dan door het verkeer. Dat het zwembad om veiligheidredenen gesloten is, respecteert D66. Maar vervolgens moet er wel iets gebeuren!
Vooruitlopend op het BMC-rapport spreekt het college de intentie uit in Haren een zwemvoorziening te houden. Dit kan ook de bouw van een nieuw bad betekenen. Dat duurt jaren en als er in de tussentijd niet gezwommen kan worden, zal dat de doodsteek betekenen voor verenigingen.
D66 vindt het teleurstellend en merkwaardig dat het college, vanaf juli bekend met het asbestprobleem, nog geen harde cijfers van de kosten van sanering kan presenteren. Vreemd is dat allerlei bedragen de ronde doen, van de eerder genoemde 200.000 euro tot 50.000 euro. Er blijken geen offertes van gecertificeerde bedrijven te zijn.
D66 is verbaasd over de aanvullende belemmeringen die het college presenteert: de brandweer gaat bij sanering opeens nieuwe eisen stellen bijvoorbeeld.
De motie van GVH, CDA, GL en Cu roept slechts op tot sanering nu direct, terwijl er wellicht ook alternatieven zijn, zoals een by pass, waarbij het zwembad misschien wel sneller weer open kan zijn. De motie geeft geen ruimte om andere mogelijkheden te onderzoeken incl. financiële gevolgen, die het mogelijk maakt het zwembad snel weer open te doen. En de motie geeft een blanco cheque af aan het college. Dit kan leiden tot een grote structurele last op de begroting, waardoor in de toekomst de kansen op een goede zwemvoorziening juist kunnen afnemen. Dat wil D66 voorkomen. Om die reden stemt de fractie niet voor de motie.
Vragen aan het college
Om inzicht te krijgen in de kosten van sanering en in de alternatieven en de kosten daarvan wil D66 van het college weten:
– De kosten van het weghalen van het asbest in de machinekamer van het zwembad in geval van sloop (dus niet in het hele zwembad);
– De kosten van het weghalen van het asbest in de machinekamer als noodoplossing met het oogmerk de machinekamer voorlopig weer te kunnen gebruiken;
– De kosten van schoonmaken van de ruimte en het eventueel treffen van noodvoorzieningen zodat de boel tijdelijk weer kan draaien OF de harde argumenten om dat niet te kunnen;
– De alternatieve mogelijkheden zoals een bypass en de kosten daarvan.
Pas als we deze informatie hebben en als we het rapport van BMC kennen, kunnen we een verantwoorde keuze maken en pas dan kunnen wij als raad een gerichte opdracht geven aan het college om die stappen te nemen die de beste garantie bieden voor een behoorlijke zwemvoorziening voor langere termijn.
Bril
Voor D66 is één ding duidelijk. De problematiek dient niet bekeken door de bril die focust op sluiting van de zwemvoorziening, maar juist door een bril die focust op behoud van de zwemvoorziening. Te beloven valt er nog niets, daarvoor kan het financiële aspect ons voor grote dilemma’s stellen. Maar: waar een gezamenlijke wil is, moet een weg te vinden zijn. Als heel Haren een zwembad wil, moeten we gezamenlijk in staat zijn, dat te realiseren.
Wil Legemaat